Merhaba sevgili okurlarım,
Uzun bir aradan sonra yeniden sizlerle buluşmanın tarifsiz mutluluğunu yaşıyorum. Her dönüş bir yeniden doğuştur derler ya, işte ben de tam da öyle hissediyorum. Hayat, bana hem acıların hem de mucizelerin iç içe geçtiği bir yolculuk sundu. Bazen fırtınalı, bazen sessiz… Ama her zaman öğretici.
Evet, kabul ediyorum; acılarla yoğrulmuş bir yaşamın içinden geçtim. Her yaradan bir şarkı, her düşüşten bir sahne doğdu. Ve şimdi, bu yaşam öyküsü beyaz perdeye taşınıyor. Hayat hikâyem film oluyor!
Bir dönem şarkılarımla, sahne kostümlerimle, ve en çok da piton yılanımla yaptığım şovlarımla sahnelerde fırtına gibi estiğimi hatırlarsınız. O yıllar, gerçekten unutulmazdı. Fakat şunu bilmenizi isterim: sahnede gördüğünüz ışıkların ardında bambaşka bir hayat vardı.
O sahnelerde izlediğiniz kadın, konaklarda büyümüş, varlık içinde yaşamış gibi görünen biriydi belki ama aslında iç dünyasında fırtınalar kopan, hayattan çok kez küsmüş, yalnızlığın en derin sularında boğulmuş genç bir kadındı o. Sahnede bulduğu huzur, yaşadığı acıların bir tesellisiydi. Ve o kadın, kendine “Sıla” adını vermişti çünkü her defasında kendine dönmek, kendi özüne sığınmak zorunda kalmıştı.
O dönemde çıkmadığım televizyon kanalı, röportaj vermediğim gazete kalmamıştı. Dijital dünyanın karmaşası, yapaylığı, sahte popülerliği henüz yoktu. Sanatın, emeğin, gerçek yeteneğin kıymet gördüğü bir dönemdi o. Mikrofonlar, şöhretin değil; sanatın sesi içindi.
Bugün sizler beni daha çok Bio Enerji Uzmanı Kudrettin Sarıalioğlu Çebi olarak tanıyorsunuz. Enerjinin, şifanın, içsel dengenin izini süren bir yolcuyum artık. Fakat her dönemde değişmeyen bir şey var: İnsan sevgisi… Ve elbette sanat!
Çekimine başlanacak film, “Sıla”nın hayatını anlatacak ama aslında bir dönemin ruhunu, bir sanatçının iç dünyasındaki fırtınaları ve yeniden doğuşunu da gözler önüne serecek. Bu filmle birlikte, siz değerli hayranlarım beni daha yakından tanıyacak, belki de bugüne kadar bilmediğiniz yönlerimi öğreneceksiniz.
Hayat, sahneyle başlıyor ve sahneyle bitiyor aslında. Bizler sadece rollerimizi oynuyoruz; kimi zaman gözyaşıyla, kimi zaman kahkahayla. Ama perde kapanmadan önce, içimizdeki “gerçek sesi” bulmak en büyük ödül oluyor.
Yakında vizyona girecek bu filmde sadece benim değil, hepimizin hikâyesinden bir parça bulacağınıza inanıyorum. Çünkü hepimiz, kendi “Sıla”mızla yüzleşiyoruz bir gün…
Sevgiyle kalın, ışığınız hiç sönmesin.
Kudrettin Sarıalioğlu Çebi
Yorum Yazın