Önümüzdeki Cuma günü 12 ayın Sultanı Ramazan’a veda edeceğiz… Bir önceki yazımda Nerede o eski Ramazanlar demiştim. Şimdi de sizlere büyük özlem duyduğum eski bayramları anlatmak istiyorum. Bayrama 3 günden az bir süre kaldı. Ancak eskisi gibi ortada ne yazık ki bir hayacan yok… Bayramlar birlik, beraberlik ve neşe dolu eşsiz anlardan oluşurdu. Hep tatlı bir telaş, şeker alındı mı, bayramlıklar hazır mı, tatlılar yapıldı mı?
Eskiden bayrama günler kala insanları büyük bir telaş sarardı… Ev ahalisi bayram programına günler önce yoğunlaşırdı… Bayram sabahı erkenden kalkılır, bayramlıklar giyilir, büyüklerin elleri öpülürdü. Bayram ziyaretlerine çıkılır, gidilmeyenler üzülüp darılırdı. Çocukların kapı kapı şeker topladığı zamanlar da artık eskilerde kaldı. Daha da eskilerde, çocuklar biriktirdikleri harçlıklarla kendilerini sokaklara atar, mahallede kurulan bayram alanındaki kuklacıları izler, oyuncak satanlardan oyuncak alırlarmış. Bayramlar en çok çocuklara güzel ne de olsa.
Şimdilerde durum biraz farklı, teknolojinin gelişmesi ve araya giren mesafeler bu alışkanlıklarımızı unutturdu, artık herkese hatırlattığı farklı imgeler var bayramların. Kimine babaannesinin evini, yediği şekerleri, kimine çocukken eli öpülenlerin verdiği bayram harçlıkları ve mis kokulu mendilleri hatırlatır. Sevdiklerini görmek ve hatırlanmak da en önemlilerinden.
Ancak öyle bir dönemi yaşıyoruz ki, anlattığım o güzelliklerden maalesef eser yok. O güzel günleri, ananelerimizi yeniden hayata geçirmek için çaba sarf etmeliyiz. Unutmayın, bu mutlu anları yaşatmak, bizden sonrakilerin de yaşamasını sağlamak bizim elimizde. Hadi bu bayram sevdiklerimizi ziyarete gidelim. Onlara verdiğimiz değeri gösterelim. Çocuklar gibi şen bir bayram geçirelim.
Tüm İslam aleminin Mübarek Ramazan Bayramını kutluyorum..
Yorum Yazın