Bu haftaki köşemi yazmaya başlayınca inanın yutkunmakta zorluk çektim… TV’lerdeki deprem afetinin izleri, göçük altında yardım bekleyen insanlar, çaresizlik, acı çığlık… Ahhh inanılmaz dayanılacak gibi değil. Allah’ım sen yardım et. Rabbim güzel ülkeme bu acıyı bir daha yaşatma…
Tam 8 gün önce herkes uykudayken Kahramanmaraş merkezli peşi sıra meydana gelen 7.8 ve 7.6 şiddetindeki depremler çevresindeki on dan fazla ilde yıkıma ve ölüme neden oldu. Ülkemizin bilinen tarih boyunca gördüğü en şiddetli depremlerdi bunlar. Aynı alanda iki farklı kırık boyunca üçlü bir eklem üzerinde oluştu. Üstelik aynı alanda 9 saat ara ile yaşanan iki büyük deprem görülmüş değildi. 31 bini aşkın vatandaşımız ne yazık ki hayatını kaybetti. Canımız yanıyor... Kalbimiz sıkışıyor… Bu dayanılacak bir olay değil…
Türkiye'nin 10 ilinde büyük bir yıkıma yol açan Kahramanmaraş merkezli depremlerin ardından afet bölgesinde arama kurtarma çalışmaları hız kesmeden devam ediyor. Enkaz altından gelen yaşama tutunma haberleri umutları yeşertiyor. Bu çalışmalardan mucizeler yaşıyoruz. Günlerdir beton yığını altında, soğuk havada aç, sussuz kurtarılmayı bekleyen genç, çocuk ve yaşlılar… Enkaz altından çıkarılan her can kanayan yaramızı az da olsa hafifletiyor.
Antakya'da 107 saat sonra enkazda çıkarılan bebeği unutmak mümkün değil… Deprem felaketinden habersiz masmavi gözleriyle etrafa gülücükler dağıtıyor. Sonra kendisini göçük altından çıkaran sağlık personelinin parmağını emiyor… Bu görüntüyü izlediğimde göz yaşıma hakim olamadım… Kimbilir annesi, babası ve kardeşleri nerede… İnşallah ailesi o enkazın altından çıkarılmıştır minik bebeğin…
1999 yılında memleketim Alanya’dan İstanbul’a alış-verişe gelmiştim. Memlekete dönüşümde Adapazarı’nda yaşayan ilkokul öğretmenime uğramıştım. Okullar tatildeydi saygı değer hocamı ikna edip ailesiyle birlikte Alanya’da misafir etmiştim. 1-2 gün sonra deprem olmuş ve hocamın evi tuzla buz olmuştu. Ben depremzedelere 2 bin tişört göndermiştim. O tişörtleri enkaz altında kalmaktan kurtulan evi yıkılan hocam ile birlikte hazırlamıştık… Öğretmenim Alanya’ya gelmekle kendisinin ve ailesinin hayatını kurtarmıştı…
Tarihin en büyük felaketine karşı tarihin en büyük dayanışma örneğini göstermek zorundayız. Büyük milletimiz böyle sorunların üstesinden gelecek birikime ve güce sahiptir. Ve hep birlikte, el birliği ile bu sorunların üstesinden gelmesini bileceğiz. Büyük Allah’ım yüce milletimizin her daim yanında ve yardımcısı olsun… Aminn
------- ------ ------ ------ ------ ------
DEPREME HAZIRLIKLI OLMALIYIZ
1-Telefon yakınınızda uyumayı alışkanlık edinin (Şarj dolu olsun)
2-Depreme gece TV yakalandı iseniz yatak odası veya çocuk odasından ayrılmayın. (Çünkü arama kurtarma çalışmaları Öncelikli olarak bu odalardan başlatılıyor.
3-Eski tip birbirine geçmeli yatağınız varsa biran önce ondan kurtulun. Yüksek ve sağlam bazalardan alın.Baza altını mümkün olduğunca dolu tutun (Kıyafet battaniye yorgan gibi) Çünkü sağ ulaştıklarımızın çoğu baza yanlarında uzanan insanlardı)
4-Sakın ayakta, kiriş altlarında,merdiven boşluklarında ve koridorda durmayın (Ölüm vakaları daha çok buralardaydı)
5-Mutlaka çök-kapan pozisyonunu yapın. Ama bunu boş yerlerde degil özellikle bazaların yanında yapın.
6- Kapandığınız esnada yatak üzerinden Battaniye-Yorgan ve yastık alıp kendinizi koruyun. Kış aylarında atletle kesinlikle yatmayın. Yara almayan ama soğuktan ölenlere denk geldik.
7-Baza kenarlarında 1 şişe su bulundurmayı adet edinin. Cok şey kaybetmezsiniz.
8- Kol saati kullanınki enkaz altında gece yarısı sesinizi boşa tüketmeyin. Sizi duyan çok kişi olmayacak. Çünkü gece karanlık ve soğuktan çalışmalar yavaşlıyor.
9-Sakin kalıp elbet birisinin sizin için geleceğini unutmayın.
10-Sarsıntı tamamen bitmeden bulunduğunuz yerden ayrılmayın. Merdiven boşluklarından çok can kaybı çıktı.
11-Varsa imkanınız yüksek katlı son tercihiniz olsun. En üst kattayım diye kendinizi çokta güvende hissetmeyin. (Vefat eden yakınlarımız en üst katlarda oturuyorlardi)
12-Bu saatten sonra depremle yaşamayı ve birgün yine yüzleşeceğinizi unutmayın. Her zaman hazırlıklı olun.
Murat AVCI
